درباره‌ی زخم روی پایم که دکتر به آن «زخم پای دیابتی» می‌گوید نگران هستم،زخم پای دیابتی چیست؟
مهم‌ترین کار، پیش‌گیری از وقوع زخم است. مواظب پاهایتان باشید. آن‌ها را تمیز و خشک نگه دارید. از صدمه به آن‌ها پیش‌گیری کنید.
بیماران دیابتی نسبت به غیر دیابتی‌ها سه برابر شانس ابتلا به زخم پا دارند. اول آن‌که به علت نروپاتی (صدمه به اعصاب) حس در بسیاری از دیابتی‌ها از بین رفته است. بنابراین متوجه‌ی زخم‌های کوچک و تاول‌ها در روی پای خود نمی‌شوند. در نتیجه در صدد درمان بر نمی‌آیند. دوم آن‌که در بسیاری از دیابتی‌ها، گرفتگی عروق سبب اختلال در خون‌رسانی به اندام‌ها می‌شود. در نتیجه اکسیژن کافی، سلول‌های دفاعی بدن و آنتی‌بیوتیک‌ها قادر نیست به نواحی مورد نظر برسد بنابراین زخم و جراحت در یک منطقه‌ی بی‌دفاع می‌تواند خود را گسترده‌تر کند. سوم آن‌که وجود قند در محل عفونت سرعت رشد میکروب‌ها را آسان‌تر می‌کند. بنابراین به دلایل بالا حتی یک زخم کوچک روی پای دیابتی‌ها، به زمانی طولانی برای التیام نیاز دارد. ممکن است زخم پای دیابتی در هر جایی از پای شما به وجود آید و میزان شیوع آن در کف و پهلوی انگشت شصت و قوزک پا بیش‌تر است.مهم‌ترین کار، پیش‌گیری از وقوع زخم است. مواظب پاهایتان باشید. آن‌ها را تمیز و خشک نگه دارید. از صدمه به آن‌ها پیش‌گیری کنید. همانند شاهین به آن‌ها نگاه کنید و دنبال هرگونه اختلالی بگردید. اگر هرگونه زخمی حتی کوچک روی آن، مشاهده کردید؛ زودتر پزشک را در جریان بگذارید. گاهی ممکن است نیاز باشد توسط یک متخصص پا ویزیت شوید.