عوارض دیابت سکته مغزی

سکته مغزی

سکته مغزی

سکته مغزی که گاهی به آن حملات مغزی نیز می‌گویند زمانی به وجود می‌آید كه خون‌رسانی به قسمتی از مغز مختلل شود و بافت مغز آسیب ببیند.

سکته‌های مغزی
  • دو سوم بیماران دیابتی به علت سکته‌های مغزی یا بیماری‌های قلبی فوت می‌شوند.
  • مهم‌ترین راه برای پیشگیری از حملات قلبی و سکته‌های مغزی، حفظ قند خون، فشار خون و کلسترول (چربی) خون در محدوده‌ي طبیعی است.
  • اگر هرگونه علامتی دال بر سکته‌های مغزی در شما پیدا شد؛ فوراً با 115 تماس بگیرید.
سکته مغزی چیست؟
سکته مغزی که گاهی به آن حملات مغزی نیز می‌گویند زمانی به وجود می‌آید كه خون‌رسانی به قسمتی از مغز مختلل شود و بافت مغز آسیب ببیند.
شایع‌ترین علت آن انسداد در عروق مغزی است.
سکته‌های مغزی می‌تواند به اختلالات فیزیکی مانند: فلج و یا اختلال در تفکر و صحبت‌ کردن منجر شود.
ارتباط دیابت با سکته‌های مغزی چیست؟
اگر شما به دیابت مبتلا هستید شانس بيش‌تری برای سکته‌ي مغزی و یا حملات قلبی دارید. در حقیقت علت دو سوم مرگ‌ها در بیماران دیابتی سکته‌های مغزی یا حملات قلبی است. امّا شما می‌توانید شانس این حملات را با کنترل دیابت، فشار خون و چربی خون کاهش بدهید.
چگونه می‌توانم بفهمم که آیا در معرض سکته‌ي مغزی هستم یا خیر؟
اگر شما به دیابت مبتلا هستید شانس شما برای حملات مغزی بیش از افراد سالم است. یعنی صِرف دیابت به تنهایی شانس این بیماری‌ها را افزایش می‌دهد امّا در موارد زیر حتی شانس به وجود آمدن حملات مغزی افزایش می‌یابد:
  • فشار خون بالا
  • کلسترول (چربی خون) بالا
  • مصرف دخانیات
  • سابقه‌ي سکته‌های مغزی قبلی و یا سکته‌های خفیف (TIA)
  • سابقه‌ي مثبت خانوادگی از سکته‌های مغزی و یا سکته‌های خفیف (TIA)
شما قادر نیستید تاریخچه خانوادگی خود را عوض کنید‌؛ امّا می‌توانید با کنترل قند خون و موارد دیگر، فوق‌الذکر شانس به وجود آمدن سکته‌ی مغزی را در خود کاهش بدهید.
چگونه می‌توانم شانس سکته مغزی را در خود کاهش دهم؟
شما می‌توانید با کنترل قند خون، فشار خون و کلسترول (چربی)، رعایت رژیم غذایی، فعالیت ورزشی و مصرف داروها، شانس خود را کاهش دهید.
توقّف مصرف دخانیات بسیار با اهمیت است. هر قدمی که بردارید به شما کمک می‌کند. هرچه قدم‌هایی که بر می‌دارید بيش‌تر باشد؛ به هدف بيش‌تر نزدیک می‌شوید.
علائم هشداردهنده‌ي سکته‌های مغزی کدام‌اند؟
این علایم عبارت است از:
  • ضعف و بی‌حسی در یک طرف بدن
  • گیجی و حواس‌پرتی ناگهانی
  • اختلال در صحبت کردن
  • سرگیجه، عدم تعادل و اختلال در راه رفتن
  • اختلال بینایی در یک یا هر دو چشم
  • دوبینی
  • سردرد شدید
گاهی یک یا مجموعه‌ای از هشدارهای بالا به صورت گذرا به وجود می‌آید و سپس ناپدید می‌شود. به این حالت سکته‌ی خفیف و یا (TIA) گفته می‌شود و علت آن انسداد موقّت عروقی مغزی است و این بیان‌گر این واقعیت است که در آینده در معرض سکته‌ي مغزی هستید.
اگر هرگونه از علایم بالا در شما به وجود بیاید؛ فوراً با 115 تماس بگیرید.
درمان زودهنگام می‌تواند از صدمه‌ي مغزی دايمی جلوگیری کند.
معقولانه است که علايم بالا را با خانواده و دوستانخود مورد بحث قرار دهید.
 
چگونگی تشخیص سکته‌ي مغزی
معمولاً برای اثبات و تشخیص سکته‌های مغزی از آزمایش‌های زیر استفاده می‌شود:
  • انجام معاینه‌ي فیزیکی توسط پزشک. برای مثال ممکن است پزشک توانایی شما را در حرکت دادن دست‌ها و پاهایتان را آزمایش کند یا ممکن است پرسش‌هايي براي ارزیابی عملکرد مغز از شما بکند. مانند: توانایی شما در خواندن و یا توصیف یک عکس
  • انجام سی‌تی‌اسکن و یا ام‌آر‌آی براي دیدن ساختمآن‌های داخلی مغز
  • هم‌چنین ممکن است از سونوگرافی براي ارزیابی باز بودن عروق ساقه‌ي مغز شما استفاده شود.
آنژیوگرافی شرایان‌هاي مغزی
در این روش با قرار دادن یک لوله به داخل شریان مغزی شما، مقداری رنگ تزریق می‌شود و سپس عکس رادیولوژی گرفته می‌شود. چنان‌چه عروق شما دچار انسداد باشد، به خوبی تشخیص داده می‌شود.
* درمان سکته‌های مغزی
درمان فوری
ممکن است از داروهای حل کننده‌ي لخته‌ي خون پس از سکته‌ی مغزی استفاده شود. توجه داشته باشید در ساعات اوليه پس از سکته مفید است. یکی از دلایلی که تماس زودهنگام با 115 را نشان می‌دهد اهمیت استفاده‌ي زودهنگام از این داروها است.
درمان‌های جراحی
چندین نوع درمان جراحی روی عروق انسداد یافته انجام می‌شود كه عبارت است از:
  • جرّاحی روی شریان کاروتید (آند آرترکتومی): در این روش لایه‌های چربی داخل عروقی پاک‌سازی می‌شود تا جریان خون بهتری به مغز برسد.
  • فنرگذاری درون شریان کاروتید: در این روش با استفاده از ابزار مخصوص، عروق بسته شده دوباره باز می‌شود. با استفاده از یک لوله‌ی کوچک، بالونی به داخل عروق تنگ و یا بسته فرستاده می‌شود. سپس با باد کردن بالون، عروق باز می‌شود. در پایان یک فنر یا لوله براي جلوگیری از انسداد مجدّد، در آن محل قرار داده می‌شود.