نارسایی شریان‌های محیطی
نارسایی شريان‌هاي محیطی عبارتست از تنگ شدن سرخ‌رگ‌های اندام تحتانی (پاها) که معمولاً به علت انباشته شدن ذرات چربی در دیواره‌ي آن‌ها به وجود می‌آید و در نتیجه، خون‌رسانی به اندام تحتانی مختل می‌شود.
- نارسایی شریان‌های محیطی، شانس سکته‌های قلبی و مغزی را افزایش می‌دهد.
- بسیاری از بیماران از علایم هشداردهنده‌ی نارسایی شريان‌هاي محیطی اطلاعی ندارند.
- با افزایش فعالیت فیزیکی، دارو و یا جراحی می‌توان نارسایی شريان‌هاي محیطی را درمان کرد.
نارسایی شريان‌هاي محیطی عبارتست از تنگ شدن سرخ‌رگ‌های اندام تحتانی (پاها) که معمولاً به علت انباشته شدن ذرات چربی در دیواره‌ي آن‌ها به وجود می‌آید و در نتیجه، خون‌رسانی به اندام تحتانی مختل می‌شود. اگر مبتلا به نارسایی شريان‌ها هستید شانس زیادی برای سکته‌ي قلبی و مغزی دارید. در سنین بالای 50 سال، از هر سه بیمار مبتلا به دیابت، یکی به نارسایی شريان‌ها دچار است، اگرچه بسیاری از آن‌ها از بیماری خود اطلاعی ندارند و در صدد درمان بر نمی‌آیند.
چگونه می‌توانم دريابم که آیا در معرض نارسایی شريان‌ها هستم یا خیر؟
ابتلا به دیابت شانس نارسایی شريان‌ها را به وجود می‌آورد ولی در شرایط زیر شانس شما بيش‌تر است:
- مصرف دخانیات
- فشار خون بالا
- کلسترول خون بالا
- اضافه وزن
- عدم فعالیت فیزیکی
- سن بالاتر از 50 سال
- سابقه‌ی بیماری‌های قلبی و یا سکته‌ی مغزی
- سابقه‌ی خانوادگی از بیماری‌های قلبی و یا سکته‌ی مغزی
علایم هشداردهنده‌ی وجود نارسایی شريان‌ها کدام است؟
بسیاری از مبتلایان به دیابت و نارسایی شريان‌ها هیچ علامتی ندارند. ممکن است در بعضی علایمی مانند درد در زمان استراحت و یا هنگام راه رفتن دیده شود و این را به حساب افزایش سن و پیر شدن بگذراند! علایم هشداردهنده نارسایی عروق عبارتند از:
- درد پا ه ويژه هنگام راه رفتن و یا ورزش کردن که چند دقیقه پس از استراحت از بین می‌رود.
- بی‌حسی، سوزش و یا سردی اندام تحتانی به ويژه در ساق و یا خود پا
- وجود زخم و یا عفونت روی ساق و یا پاها که بهبودی پیدا نمی‌کند.
یکی از روش‌های تشخیص مقایسه فشار خون مچ پا و بازوی شماست. اگر فشار خون در بازوی شما بیش از فشار خون در مچ پای شما باشد؛ شما به نارسایی شريان‌ها مبتلا هستید. متخصصان توصیه می‌کنند در مبتلایان به دیابت با سن بالاتر از 50 سال، حداقل یک بار در سال این اختلاف فشار اندازه‌گیری شود.
در مبتلایان به دیابت و سن كم‌تر از 50 سال، در صورتی که علاوه بر دیابت، عوامل خطر دیگر مانند مصرف دخانیات، فشار خون بالا و ... وجود داشته باشد، اندازه‌گیری این اختلاف فشار توصیه می‌شود.
راه‌های دیگر تشخیص
- آنژیوگرافی: در این روش رنگ خاصی به داخل رگ‌های شما تزریق می‌شود و پس از آن عکسبرداری رادیولوژی به عمل می‌آید. نواحی تنگ و یا مسدود به خوبی نمایان می‌شود.
- سونوگرافی: در این روش با استفاده از امواج اولتراسوند حرکت خون در رگ‌ها مشاهده می‌شود.
- ام‌آر‌آی (MRI): با استفاده از امواج مغناطیسی تنگی در رگ‌ها قابل تشخیص است.
مبتلایان به نارسایی شريان‌ها، ریسک بالایی برای سکته‌های قلبی و مغزی دارند. با استفاده از روش‌های زیر می‌توان احتمال خطر را کاهش داد:
- سیگار کشیدن را متوقف کنید.
- هدف درمان دیابت را کاهش A1C تا زیر 7 درصد قرار دهید. A1C متوسط قند خون شما در 2 تا 3 ماه اخیر را نشان می‌دهد.
- فشار خون خود را به زیر 13 به 8 کاهش دهید.
- کلسترول بد خون (LDL) را به زیر 100 میلی‌گرم در دسی‌لیتر برسانید.
- درباره‌ي مصرف آسپرین و داروهای ضد پلاکت با پزشک خود مشورت کنید. مصرف این داروها، شانس سکته‌ی قلبی و مغزی در مبتلایان به نارسایی شريان‌ها را کاهش می‌دهد.
درمان‌های دارویی در رفع علایم بیماری مانند تسکین درد پاها (به ويژه هنگام فعالیت) مفید است.
در موارد خاص می‌توان از درمان‌های جراحی زیر استفاده کرد:
- آنژیوپلاستی: در این روش بالونی همراه با یک لوله‌ی مخصوص به داخل رگ شما فرستاده می‌شود. سپس بالون در ناحیه‌ی تنگ رگ شما باد می‌شود. در نتیجه تنگی باز می‌شود. سپس یک لوله‌ی مخصوص به نام استنت در محل قرار می‌گیرد تا از بسته شدن مجدد جلوگیری شود. سپس بالون خارج می‌شود.
