دیابت نوع یک هیپوگلیسمی بدون علایم هشداردهنده چیست؟

هیپوگلیسمی بدون علایم هشداردهنده چیست؟

هیپوگلیسمی بدون علایم هشداردهنده چیست؟

هیپوگلیسمی بدون هشدار عبارت است از حالتی که کاهش و افت قند خون، همراه با علایم هشدار نیست. این حالت موجب مي‌گردد كه شخص افت قند خون خود را درك نکند، در نتیجه قند خون به مقادیر بسیار خطرناکي کاهش یابد و در نتیجه شخص در صدد درمان برنیاید.

هیپوگلیسمی بدون علایم هشداردهنده چیست؟
هیپوگلیسمی بدون هشدار عبارت است از حالتی که کاهش و افت قند خون، همراه با علایم هشدار نیست. این حالت موجب مي‌گردد كه شخص افت قند خون خود را درك نکند، در نتیجه قند خون به مقادیر بسیار خطرناکي کاهش یابد و در نتیجه شخص در صدد درمان برنیاید. این حالت بيش‌تر در کسانی روي مي‌دهد که افت قند خون مکرر داشته‌اند و یا دوره‌ی دیابت آن‌ها دراز مدّت بوده است ولی این مقوله شامل حال همه نمی‌شود. همچنین در زنان مبتلا به دیابت حاملگی و یا کسانی که دیابت خود را شدید کنترل می‌کنند؛ شیوع دارد. اگر شما جزو افرادی هستید که در زمآن‌های کاهش قند خون، (به میزان 60 میلی‌گرم در دسی لیتر و یا کمتر) فاقد هرگونه علامت هستید؛ با پزشک خود مشورت کنید.
علاوه بر عدم وجود علايم هشدار، ممكن است بدن شخص نيز، به كاهش قند خون، درست پاسخ ندهد. بعضی افراد مبتلا به افت قند خون بدون علایم هشدار، ممکن است به درمان به صورت سریع پاسخ ندهند و درمان هیپوگلیسمی بیش‌تر از حد طبیعی طول بکشد. همچنین این افراد متعاقب افت قند خون شبانه، ممکن است صبح از خواب بیدار نشوند. همچنین مستعد هیپوگلیسمی شدید به دنبال ورزش هستند. کاهش قند خون بدون علایم هشدار، بسیار خطرناک است و اگر فکر می‌کنید به آن مبتلا هستید باید با پزشک خود مشورت کنید.
گاهي احتراز از هیپوگلیسمی خفیف می‌تواند سبب درمان افت قند خون بدون علايم هشدار شود و علايم هشداردهنده‌ی کاهش قند خون در فرد از نو تكرار شود.
نکات کلیدی برای  پیش‌گیری از به وجود آمدن هیپوگلیسمی بدون علايم هشدار
  • دفعات آزمایش قند خون خود را در روز افزایش دهید و در زمآن‌های مختلف قند خود را آزمایش کنید.
  • همیشه قبل از رانندگی، قندتان را اندازه بگیرید. اگر کم‌تر از 100 میلی‌گرم در دسی‌لیتر باشد؛ غذا بخورید و پانزده دقیقه‌ی بعد، دوباره قند خون خود را اندازه بگیرید. اگر قند خونتان بالاتر رفته است امّا باز هم کاهش می‌یابد براي بار ديگر غذا بخورید و قند خون خود را پيش از رانندگی آزمایش کنید.
  • در ارتباط با موارد هیپوگلیسمی، با پزشک خود مشورت کنید و سعی کنید الگوی مناسبی براي یافتن علایم خفیف افت قند خون پیدا کنید.
  • درباره‌ي افت قند خون، با کسانی که هر روز با آن‌ها سر و کار دارید مانند همکاران و دوستان، صحبت نمایید و به آن‌ها آموزش دهید که در این مواقع چگونه می‌توانند به شما کمک کنند.
  • همیشه کارت شناسایی  دیابتی خود را همراه داشته باشید.
  • از پزشک خود بخواهید برای شما نسخه‌ی آمپول گلوکاگون بنویسد و اطمینان حاصل کنید کسانی که با شما سر و کار دارند مانند دوستان، آشنایان و اعضای خانواده، به تزریق آن قادر باشند.
  • کلاس‌های آموزش دیابت را از دست ندهید و سعی کنید در مورد هیپوگلیسمی اطلاعات لازم را به دست آورید.